همش به این فکر میکنم که
خوش به حال اون جوونایی که توی دوران دفاع مقدس بودن
اونا به ندای مولا حسین لبیک گفتند و رفتند
به عهدشون عمل کردن
حالا ما چی؟
هر کاری میکنم راضی نمیشم
واقعا یه حقیقته که شهدای ایران ادامه
همون راه شهدای کربلا رو رفتن
پس در اینکه خدا ازشون راضیه هیچ
شکی نیست
و بالاتر ر رضای خدا سعادتی برای انسان نیست
اما ما چی؟
ما چه کاری واسه امام حسین کردیم
اونا جونشون رو کف دستشون گذاشتن و رفتن
اما ما چی؟
جز یه سینه زنی ساده !
با خودم میگفتم پس ما چی باید عرضه کنیم به خدا
چی باید داشته باشیم که ارائه بدیم به ذات اقدس الهی
که باعث رضا و خشودی اون باشه
امشب تیکه گم شده این فکرمو پیدا کردم
موقع عزاداری توی اون تاریکی یه پرچم سیاه که روش نوشته بود
کل یوم عاشورا کل ارض کرب بلا
من خودم گفتم خون بچه های جنگ مثل مال خون همون شهدای کربلا بود
پس این واقعه بازهم اره تکرار میشه
این نه یکبار نه یکروز بلکه
بارها و بارها و روزها و روزها داره اتفاق می افته
مگه عاشوا چی داره که این همه طرفدار داره
ماها همه میتونیم یاور مولا حسین باشیم
هنوز صدای ایشان در گوشها موج میزند
هل من ناصر ینصرنی؟
فقط باید حسینی باشیم.
دل به شعار های عاشورا بدیم
از شعار بدم میاد
چقدر پول خرج میکنی فلان کتاب داستان رو
یا فلان کتاب علمی رو بخونی اما شده تا حالا
رو جلد یه کتاب نوشته باشه
حماسه حسینی
پیام ها عاشورا
و...
بعد ببینیش حتی شده بری ورق بزنیش
حالا خریدنش پیشکش
واقعا امام حسین دوبار مظلوم هستند
یکبار در روز عاشورا به دست ملعونان کشته شدند
ویکبار هم
در طول تاریخ هدف ایشان از پامشون پایمال شد
دیگه نمیخوام فلسفه بچینم
فقط میخوام بگم
یاحسین جان
مولا ما از بچگی تو حسینه ها و توی هیئتای مذهبی بودیم وسینه
میزدیم واستون
یاد اون روزهایی که دم میگرفتیم
ای اهل حرم پیر و علمدارنیامد
سقای حرم سید و سالار نیامد
اونوقت مجلس پر میشد از عطر حضرت عباس ع
اللهم عجل لولیک الفرج
آقا!نکند آمدنت بسته به این رفتن ماست.....